Graag presenteren we ons maatschappelijk programma van het komende seizoen. Doe mee aan de clinic zitvolleybal met Team NL, speel bij Kidsclub de Astronautjes, klauter en spring in de sportspeeltuin en volg een clinic van Orion Stars & The Galaxy Squad!

Graag presenteren we ons maatschappelijk programma van het komende seizoen. Doe mee aan de clinic zitvolleybal met Team NL, speel bij Kidsclub de Astronautjes, klauter en spring in de sportspeeltuin en volg een clinic van Orion Stars & The Galaxy Squad!

Een Doetinchems lustrumjaar voor de coach! Dirk Sparidans gaat alweer zijn vijfde seizoen in als hoofdcoach van Orion Stars. Met al een aanzienlijke reeks prijzen op zijn palmares, is nu de vraag: wat zijn de ambities en verwachtingen voor dit jaar?

Ambities
“Allereerst:”, steekt Sparidans van wal, “hoe het anders gaat worden dit seizoen is nu nog lastig om te zeggen, en ik vind het gevaarlijk om te veel verwachtingen te hebben.” Inderdaad is het met negen ‘nieuwe jongens’ in het team nog ietwat moeilijk om van tevoren al te veel te zeggen over hoe ze samen zullen spelen. “We moeten even afwachten.” Met elk team maken we elk seizoen een proces door. Dáár beginnen we mee, dan kijken we wat mogelijk is. Hoe dan ook starten de trainingen weer op maandag 25 augustus.”

Maar tegelijkertijd spreekt de trainingsheer van de Stars wel enige hoop uit, bijvoorbeeld over de Supercup. “Tegen Dynamo, da’s de aftrap van het seizoen. Die zou ik natuurlijk graag winnen, al helemaal omdat de wedstrijd in Doetinchem is. Kunnen we ons weer mooi laten zien aan het thuispubliek!” Daarna is er de eerste voorronde van de Champions League. “Tegen Ljubljana, da’s een sterke ploeg. Daar spelen veel ervaren Sloveense internationals. ‘t Is een zware loting voor ons, maar iedereen kijkt er heel erg naar uit. Het is aan ons dat we in de voorbereiding snel grote stappen maken met z’n allen zodat we een goed resultaat kunnen pakken. Dat gaat een mooie strijd worden. Verder zou ik graag weer de Nationale Beker winnen! Daarnaast is er de BeNeCup-finale tegen Roeselare in de Maaspoort op 28 december. En in de BeneConference zie ik graag dat we twee teams achter ons laten, dus een team meer dan vorig jaar.” Toch wel wat duidelijke stippen aan de horizon dus!

Driemanschap
Yannick van Harskamp en Joost Joosten maken ook dit seizoen weer deel uit van de staf. Je zou wel kunnen spreken van een solide driemanschap, een mooie constante voor het nieuwe seizoen. “Ik ben er heel blij mee dat ze er weer bij zijn!”, zegt Sparidans. “Ze zijn er nu één dag extra per week, da’s een nieuwe stap ten opzichte van vorig jaar en ook echt nodig, vind ik.”

Van Harskamp, Joosten en Sparidans zijn alledrie heel anders, zegt de coach. “We hebben wel allemaal specifieke kwaliteiten, inhoudelijk, op volleybalgebied en op strategisch gebied. Ik ben bijvoorbeeld meer met name in het blok en verdedigingsspel van het hele team, specifiek de libero, bezig. Joost meer met middens en Yannick met spelverdelers. We vullen elkaar goed aan. Yannick is heel creatief en kan de dingen vanuit een menselijke, zachtere kant bekijken, en is niet bang om zich uit te spreken. Joost zit heel erg in het moment, is er goed in dat te analyseren en te observeren en daarmee spelers en mij te helpen. Ik ben meer van het grotere plaatje en probeer goed vooruit te kijken, maar dan verlies ik soms de dingen uit het oog waarop Joost en Yannick me dan weer goed aanvullen. Daar zijn zij heel belangrijk in.”

Visie en publiek
Sparidans heeft een eigenzinnige visie op en manier van coachen. Aan de hype voor komend seizoen doet de coach in ieder geval niet mee, zegt hij droogjes. “Winnen is niet vanzelfsprekend, het is iets heel moeilijks. Elk topteam komt in een wedstrijdsituatie terecht waarin het niet gemakkelijk loopt, dat de spelers die wedstrijd toch ‘gewoon’ moeten winnen. Ik zeg: onderschat dan ook niets. Eerst maar eens kijken wat voor spelers we dit seizoen hebben, dat lijkt me realistisch.”

Vaak, en zeker op dat soort momenten, maakt het publiek soms echt het verschil, weet de coach. “De fans halen iets in spelers naar boven, zeker als het moeilijk wordt. De zalen (al helemaal de SaZa-hal) moeten weer vol zijn. We gaan dit jaar veel tegenstand krijgen, dan hebben we het publiek extra nodig. Weliswaar hebben we de laatste vijf prijzen gewonnen, maar het wordt ook steeds moeilijker om de reeks te behouden. Ik zou graag zien dat het publiek ook nog meer onderdeel wordt van wat we nu aan het neerzetten zijn!”, besluit Sparidans.

Pim Kamps, zelf niet zo lang geleden in Doetinchemse dienst als spelverdeler, werkt dezer dagen veelal achter de schermen bij Orion Stars. Wat ging er volgens hem goed, wat had er beter gekund, wat gaat er anders zijn en wat blijft hetzelfde, volgend jaar in de Eredivisie?

Geen vriendenteam, maar een team dat prijzen wint

Voor Orion was 24/25 het seizoen van de treble – de Supercup, de Nationale Beker en het Landskampioenschap. Er werd zelfs weer gespeeld op Europees niveau, ook al was dat eerder mooi meegenomen dan een doelstelling op zich. Ook kwam het team redelijk mee in de allereerste BeNe-conference. Al met al uitstekende prestaties, maar zeker niet zonder kleerscheuren. 

Hier en daar kwam gedurende het seizoen al naar buiten dat het soms intern stormde bij Orion. Hoe denkt Kamps daarover? “We hebben een bewogen jaar achter de rug. Mensen zijn regelmatig met elkaar gebotst, meer dan nodig. Soms word je daar beter van, maar het was niet altijd leuk. Lubos en Kevin hadden hier bijvoorbeeld moeite mee dit seizoen. Ben je een persoon die accepteert dat het om meer draait dan jijzelf – dáár zit het verschil in. Niet per se in tactische keuzes tijdens de wedstrijd, maar het vertrouwen dat is opgebouwd daarbuiten in de mensen die naast je staan. Daar ben je een seizoen lang mee bezig. Dát is volleybal. Er zijn genoeg voorvalletjes geweest waarmee je cultuur schept met elkaar. Die kun je accepteren, of juist de confrontatie aangaan en een cultuur hebben waarin iedereen doet wat er van hem gevraagd wordt vanuit de teamgedachte. Je moet elkaar leren snappen, wanneer je iets wel aandacht moet geven en niet.” 

Soms boterde het dus niet bepaald tussen staf en selectie, maar Kamps benadrukt: dit was óók een heel mooi seizoen. “Het winnen gaat gepaard met irritaties en elkaar niet leuk vinden. We bouwen geen vriendenteam. We bouwen een team dat prijzen wint, dat weerstand nodig heeft tijdens het seizoen om daarmee om te kunnen gaan in de finales”, zegt de manager resoluut.

Dat is een les die de organisatie achter Orion Stars heeft geleerd en gekoesterd. 

Twee belangrijke omslagpunten

Als het aan Kamps ligt was Liam McCluskey de missende schakel dit seizoen. “Hij heeft het ‘t allerzwaarst gehad. Hij moest van nul naar totale afhankelijkheid in de finales gaan. Mentaal is hij heel sterk. Hij heeft aardig wat te verduren gehad, maar hij is de juiste persoon op de juiste plaats gebleken. Zijn missie is meer dan gelukt. Liam koos echt voor het team, hij kan zich compleet wegcijferen – da’s precies wat we nodig hadden op dat moment in die fase van het seizoen. We hadden vertrouwen in hem, maar nog geen haast met z’n herstel. Toen Lubos wegviel werd dat opeens heel anders.” Dat was het éérste kantelpunt.

Een tweede ontwikkeling die het tij keerde was het inleveren van de aanvoerdersband door Jannes van der Ham. “Jannes had het dappere zelfinzicht dat hij van het aanvoerderschap geen betere volleyballer werd, en hij niet het juiste gereedschap had om het team de benodigde richting op te krijgen. Toen heeft Edvin de rol overgenomen – niet omdat-ie beter is, maar er kwam wel meer rust en minder irritatie. Jannes kon daarna weer beter spelen en drive uitstralen. Volleyballen konden we het hele seizoen al – da’s niet anders dan vorig seizoen. Maar echt een team zijn, dat was anders, dat lukte uiteindelijk pas toen. Dat vind ik knap.”

Seizoen 2025/2026: senioriteit, stabiliteit, slim zijn 

Kamps is duidelijk: het gaat allemaal heel anders zijn volgend jaar. Met het betreurenswaardige wegvallen van Lycurgus als voorname concurrent hebben de Stars nieuwe ambities nodig, zegt Kamps. “We zijn op voorhand de gedoodverfde favoriet in Nederland, daar zullen we niet voor weglopen. We willen de BeNe-cup én de BeNe-conference winnen – dat zijn de targets.” 

Wat de selectie ook nodig heeft is senioriteit en stabiliteit, vindt hij. “Die brengen Jorna en Ter Maat met zich mee. Dat maakt dat er iets minder jeugdig potentieel in het team zit volgend jaar, maar meer ervaring. Zoiets heeft andere uitdagingen: kunnen ze alle wedstrijden wel aan, bijvoorbeeld. Je moet misschien periodiseren (internationaal ook wel “load management” of “resting the starters” genoemd, red.). Dat is natuurlijk de verwachting, maar dat weet je nooit van tevoren. Met twee buitencategoriespelers en vier goede Nederlandse spelers eromheen alleen redden we het hoe dan ook niet.”

Rust, al dan niet gedwongen, is noodzakelijk in het topvolleybal. “Het tempo is killing; voor mensen die bij de Lange Mannen spelen is er wel heel veel volleybal in één jaar. Voor Luuk Hoge Bavel bijvoorbeeld is het hartstikke goed want hij is nog jong. Jorna en Ter Maat zullen daarentegen voor het eerst in vijftien jaar een rustige zomer hebben, dus die hebben nu een heel ander vraagstuk: hoe blijf je fit in de zomer? Dat lukt hen wel, het zijn immers profs. Maar zoiets blijft een uitdaging.” 

Kamps zegt dat Orion Stars niet per se méér wil trainen. “We hebben het afgelopen jaar waarschijnlijk minder trainingsuren op het volleybalveld gemaakt dan Lycurgus of Dynamo. Onze focus ligt op het worden van een team, pieken op de juiste moment en zorgen dat spelers mentaal klaar zijn om op de belangrijke momenten hun beste volleybal te laten zien. Dat is wat er nodig is om ons niveau prijzen te winnen.” Dat Orion Stars zover is gekomen als team en club en stichting is volgens Kamps voor een groot deel op de conto te schrijven van Wijnand Geerdink en Dirk Sparidans. “We hebben enkele moeilijke stappen omhoog gezet, impopulaire keuzes gemaakt richting die stip aan de horizon. Elk jaar gaat er een tandje bij richting het worden van een topclub.” 

“Orion Stars is nog geen Europese topclub. Ik hoop dat we het ooit worden natuurlijk, maar verwacht niet dat we dat budgettair gezien ooit aan zullen kunnen. We moeten vooral slim wezen.” 

Nieuwe zakelijkheid rondom talent

Orion zoekt dus sportief gezien meer stabiliteit, niet alleen piekmomenten. Tom Koops bijvoorbeeld had een groot aandeel in het kampioenschap maar, zegt Kamps, hij worstelde ook met wat ervoor nodig is een goed team mede mogelijk te maken. Zo had hij moeite met zijn veranderende rol, van jong en onbevangen naar een speler waar zijn hele omgeving hele hoge verwachtingen van had inclusief hijzelf. Niettemin had Kamps graag ‘de Tom van de Finales’ bij de selectie behouden. “Zijn contract bevatte een clausule waarbij specifieke buitenlandse topclubs hem konden afkopen. Die club heeft zich aangediend. Hij heeft in zijn twee seizoenen bij Orion Stars vijf prijzen gewonnen. Dan ben je ook wel toe aan een nieuwe uitdaging, dat begrijp ik. Zakelijk gezien is dat precies wat we wilden: hem belonen en er zeker van zijn dat als hij tussentijds weggaat er een afkoopsom aan zit.” 

Die zakelijkheid is anders dan voorheen. “Vroeger deden we er alles aan om een speler goed te maken, maar die verliet de club dan weer zodra de tijd rijp was. Dat willen we blijven doen, maar er dan zelf ook van profiteren. Ik geloof erin dat dit de enige manier is om te groeien in kwaliteit wanneer je onderaan de Europese volleybal piramide staat.”

Het vertrek bijvoorbeeld van middenspeler Beau Wortelboer, een talent uit eigen kweek en thans op de longlist van bondscoach Joel Banks, is typisch voor het Nederlandse topvolleyballandschap. Wortelboer verkast naar Lindemans Aalst. “In eerste instantie zegt mijn gevoel dat dit voor een talentvolle Nederlandse speler als Beau een stap opzij is, en niet een stap omhoog. Lindemans Aalst en Orion Stars zijn vergelijkbaar qua organisatie, kwaliteit en selectie.” Maar Kamps kan er ook wel begrip voor opbrengen: “Beau is heel erg op zoek naar wat er nog meer is. Hij kent niet anders dan Doetinchem en zou misschien niet genoeg uitgedaagd worden door zijn omgeving om spannende stappen te zetten. Hij wil uit die comfortzone. Dat is een heel gezonde ambitie en op deze factoren hebben wij als Orion Stars geen invloed.”

Kamps besluit: “Wij zijn de enigen in de Nederlandse eredivisie die echt willen concurreren met Europese clubs. Ik gebruik de relatieve zwakheid van de Nederlandse competitie alleen nooit als excuus, het betekent simpelweg dat je zélf als organisatie nieuwe uitdagingen moet creëren. Nu verliezen we verdienstelijk van de Belgen, volgend seizoen gaan we van ze winnen. We willen niet alleen meedoen aan de 1e rondes van de Champions League, maar echt de groepsfase behalen. Wij en de andere clubs in Nederland hebben werk aan de winkel. Anders houd je een situatie dat talenten weg blijven drijven, omdat de Nederlandse competitie niet competitief genoeg is.” 

De Stars van komend seizoen zijn bijna compleet! De Noorse international Eirik Holst Kavli is het een-na-laatste stukje in de Doetinchemse puzzel. Als diagonaal zal hij voor één seizoen de ploeg versterken. 

Voor de achtentwintigjarige Holst Kavli, overkomend van Koll IL uit Oslo, is Orion Stars niet zijn eerste buitenlandse avontuur. Eerder maakte hij uitstapjes naar de Franse Ligue B en de Zweedse Elitserie. “Maar dit wordt de eerste keer dat ik in Nederland speel. Ik ga deel uitmaken van het topteam van het land en ik ben erg enthousiast over wat ons te wachten staat.”

Hij verwacht een competitief seizoen vol high-level volleybal, en net als de andere spelers kijkt ook hij in het bijzonder uit naar deelname aan de Champions League. Dat zou voor de diagonaalspeler voor het eerst op dat niveau zijn. “Het is een grote kans om mezelf te testen tegen enkele van de beste teams in Europa. Ik kijk ernaar uit om als speler te groeien en op elke mogelijke manier bij te dragen aan de groep.”

Het persoonlijke doel van de Noor is om zich te blijven ontwikkelen en uit te komen in enkele van de hoogste divisies in Europa. “Ik smacht ernaar om mezelf te blijven verbeteren en te zien hoe ver ik kan komen in mijn carrière.” Gevraagd naar wat hij meebrengt naar de Nederlandse velden antwoordt Holst Kavli: “Veel energie en passie. Ik hou van volleybal, ik sla hard en ik ben altijd bereid om te trainen, te strijden en mijn fysieke grenzen te verleggen!”

Je heb nog tot en met aankomende vrijdag de tijd om jouw seizoenkaart met korting te bemachtigen! Klik hier om naar onze ticketshop te gaan.

PRIJZEN | Early Bird Tarieven (geldig tot en met vrijdag 6 juni 2025)
Seizoenkaart regulier: €125,-
Seizoenkaart KIDS (6–12 jaar): €40,-

PRIJZEN | Normale prijzen vanaf vrijdag 6 juni
Seizoenkaart regulier: €150,-
Seizoenkaart KIDS (6–12 jaar): €49,-

Met een Orion Stars seizoenkaart krijg je toegang tot ALLE thuiswedstrijden van:
– Champions League (rondes 1 t/m 3)
– Supercup
– Eredivisie
– Nationale Beker
– BeNe Conference
– Play-offs

De Deense passer/loper, eerder in dienst van Numidia VC Limax, tekent voor één seizoen. Hoe is het om terug te keren naar de Nederlandse competitie? En wat verwacht hij van komend seizoen?

Tobias Kjær komt over van het Franse Fréjus Var Volley uitkomend in Ligue B. Hij kijkt er enorm naar uit om weer in de Eredivisie te gaan spelen: “Ik heb de vorige keer genoten van mijn tijd in Nederland – ik heb veel goede mensen ontmoet en de cultuur ervaren. Deze keer is het een nieuw team en een nieuwe uitdaging waar ik graag mee aan de slag ga.” Hij kijkt in het bijzonder uit naar de strijd om de prijzen in de BeNe-Conference en deelname aan de Champions League.

Er is inmiddels een aardige hype rondom het Doetinchemse team dat volgend seizoen de velden betreedt. Ook bij de zestigvoudige Deense international zijn de verwachtingen hoog: “We zullen een fantastisch team hebben met een aantal zeer ervaren en talentvolle spelers. Ik kan niet wachten om het veld te delen met mijn nieuwe teamgenoten, voor het thuispubliek van Orion te spelen en nog meer trofeeën naar Doetinchem te brengen!”

Gevraagd naar zijn ambities zegt Kjær gewoon groot te dromen en hard te werken – “dan zien we wel hoever me dat brengt.” Hij omschrijft zichzelf als een teamspeler die alles op alles zet om te winnen, een stabiele allrounder in het achterveld en een gewiekste aanvaller aan het net. Zijn sterkste wapen? “Waarschijnlijk is mijn service en mijn beste kwaliteit de energie en vreugde die ik op het veld breng.” Saillant detail: Kjær is linkshandig, ook al speelt hij rechtshandig volleybal, wat misschien nog voor verrassingen kan zorgen – bij de tegenstander!

Orion-talent Luuk Hoge Bavel, die een plek op Joel Banks’ longlist voor de Lange Mannen heeft gekregen, blijft nog een jaar bij de Doetinchemse selectie. 

Steeds beter worden

Voor één jaar tekent Hoge Bavel bij. De hoofdreden waarom hij volleybalt is om zichzelf uit te dagen en beter te worden, zegt hij. “Met het team dat wij gaan krijgen, met zoveel ervaring en kwaliteit, zal dat wel lukken en heb ik genoeg ruimte om mezelf verder te ontwikkelen.” 

Waar ligt de grens voor de ‘jongen van de club’? “De afgelopen jaren ben ik een qua efficiëntie  en aanvallend sterkere speler geworden. Dat laten ook de statistieken zien. Als ik nou fysiek en qua slimheid maar ook passend nóg meer mezelf kan verbeteren, dan zou dat echt helemaal top zijn.” 

Nieuwe combinatie

Hoge Bavel bekijkt zijn situatie per jaar: Is hij nog op een plek die hem uitdaagt? Is er nog ruimte voor verbetering? En: hoe kan hij zijn sportersbestaan combineren met zijn maatschappelijke carrière? Dat gaat hij volgend jaar voor het eerst ervaren: Het komende seizoen combineert hij zijn functie als speler met een baan bij Confirm, het auditingbureau dat ook Star Partner is van Orion Stars. “Ik kan daar als assistent-accountant aan de slag. Eerst moet ik nog mijn masterscriptie afmaken de komende tijd, en dan ben ik er klaar voor!” 

En de Lange Mannen? “De kans is niet zo groot dat ik bij de definitieve selectie kom te zitten, maar er komt ook nog een soort B-groep die min of meer parallel aan de hoofdselectie samen traint. Daar ben ik deze zomer wel zoet mee.”

Orion Stars doet nóg een toevoeging aan de nieuwe selectie: Lars Ent komt over van Prima Donna Kaas Huizen. Het tweeëntwintigjarige talent brengt volgend seizoen versterking aan het net als middenspeler.

Snelle ontwikkeling

Na zijn eerste twee seizoenen in de Eredivisie zoekt Lars Ent het hogerop. “Ik kom oorspronkelijk van Compaen en heb ook een tijdje promotieklasse gespeeld. Vier jaar geleden speelde ik nog op de passer/loper-positie. Het is allemaal best wel snel gegaan. Lengte doet veel, haha!”

De sportieve ambitie die Ent heeft, past goed bij Orion Stars, zegt hij. “Ik wil op hoger niveau trainen en spelen. De afgelopen twee jaren bij PDK Huizen zijn goed geweest voor mijn ontwikkeling, maar nu ben ik toe aan de volgende stap. Bij Orion Stars kan ik leren van ervaren teamgenoten; Jannes van der Ham, Wouter ter Maat, Gijs Jorna – aan die gasten wil ik mij optrekken.”

Het plafond

Op het moment is hij nog deeltijds werkzaam bij een vastgoedbedrijf in Bussum, maar volgend jaar ligt de focus volledig op volleybal bij Orion, aldus Ent. “Ik wil weten wat mijn plafond is: spelen in Huizen, Doetinchem, misschien wel Italië? Dat weet ik niet, maar ik ben heel perfectionistisch en dat heeft me gebracht waar ik nu zit en waar ik nu naartoe ga. Het kan altijd beter, dat maakt het mooi!”

Van zichzelf verwacht Lars Ent dat hij heel veel gaat leren wat betreft blokkeren, “Maar alround wil ik sowieso een betere speler worden volgend jaar, een belangrijke speler voor het team. Dan kunnen we een heel mooi seizoen draaien en voor de prijzen gaan vechten!”